اصولا در هفت دهه گذشته  یک تعارضی میان این سه کشور و روسیه وجود داشته و دلیل آن هم سیاست روسی‌سازی مسکو در این سه جمهوری بود. این سه کشور معتقد بودند که روسیه سیاست روسی‌سازی را در این سه کشور اجرا کرده به گونه‌ای که بخش قابل توجهی از جمعیت آنها نیز روس‌تبار بودند. استونی، لتونی و لیتوانی بعد از پیمان ماستریخت عضو اتحادیه اروپا شدند. باید توجه کرد که استونی کشوری است که مهم‌ترین ویژگی آن این است که تقریبا 100 درصد امور خود را با دولت الکترونیک انجام می‌دهد.

تقریبا شهروندان استونی تمام کارهای خود را با اینترنت و دولت الکترونیک انجام می‌دهند. این ویژگی استونی به جای خودش مهم است اما باید در نظر داشت که استونی از نظر حجم اقتصادش، تاثیر فرهنگی و اقتدار سیاسی‌اش در آن حد و اندازه‌ای نیست که بتواند کل اتحادیه اروپا را ترغیب کند که سیاست‌های سختگیرانه‌تری علیه روسیه اتخاذ کند. اصولا در اتحادیه اروپا کشورهایی مثل آلمان، فرانسه و ایتالیا بیشتر تاثیرگذارند.

البته چون مکانیزم رای‌گیری در اتحادیه اروپا اجماعی است استونی هم از این لحاظ تاثیر خود را دارد ولیکن جایگاه سیاسی استونی قابل مقایسه با سه قدرت برتر اقتصادی  اتحادیه اروپا نیست.

وقتی وزیر خارجه استونی از لزوم رویکرد شدیدتر اتحادیه اروپا علیه روسیه سخن می‌گوید، بیشتر هدفش این است که اعلام کند استونی همچنان از روسیه گله‌مند بوده و احساس تهدید می‌کند. به همین دلیل در چند ماه اخیر، ناتو حدود 4 هزار نیرو در کشورهای حوزه دریای  بالتیک و لهستان  یعنی در شمال غرب روسیه و غرب اوکراین مستقر کرده است. تا بتواند موقعیت ناتو را در برابر روسیه تقویت کند.  بنابراین استونی کشوری است که به ناتو و اتحادیه اروپا نزدیک است و منتقد سیاست‌های روسیه است و حتی قبل از تحریم روسیه توسط اتحادیه اروپا بر سر ماجرای اوکراین، استونی نگران توسعه نفوذ روسیه به بالتیک بوده و همه سیایت خود را در برابر مسکو در همین راستا تعریف می کند. 

http://aftabeyazd.ir/?newsid=75765