روش تحلیل سیاسی

« من با نظر تو مخالفم اما حاضرم جانم را فدا کنم تا تو بتوانی نظرت را بگویی»

البته این ادعا در کشورما ایران، بسیار سنگین و شاید گزافه گویی به نظر برسد. اما بر اساس همین اندیشه می توان گفت شعري كه در نماز عيد فطر خوانده شد توهين نيست. فقط اي كاش همه مسئولين اجازه مي دادند از طريق متن ادبی كه مي تواند مقاله ، داستان يا شعر باشد ، نقد شوند يا حتي از طریق یک فيلم طنز ، عملکرد آنها نقد شود. ای کاش خبرنگاران ما هم بتوانند در گزارشهای خود آزادانه همه را نقد کنند. اما درواقعیت وقتی یک فیلم طنز با مایه نقد صنفی هم تهیه می شود همه أقشاري كه به انها كنايه اي زده شده مي گويند به ما توهين شده است.
به نظر مي رسد جامعه ما بايد به "بلوغ نقد سياسي" برسد برای این هدف باید آستانه تحمل پذيري ما و مسئولین بالا تر رود. ولی به شرط انكه اين أزادي نقد را تنها بًراي مسولين دولت محدود نكنيم.
خدا وکیلی می توان این موضوع را قبول کرد که «هر سخن جایی وهرنکته مکانی دارد» اخر روزعید فطر ان هم پیش از نماز عید ، جای خواندن چنین اشعار انتقادی است؟