ولی اگر خلاف این تصور به وجود بیاید و آمریکا از برجام خارج شود، وضعیت مطلوب برای ایران این است که اجرای برجام را به حالت تعلیق در بیاورد نه اینکه از برجام به طور کلی خارج شود. چراکه خروج از برجام به معنای خاتمه دادن به توافقی است که بیش از دوسال برای آن زحمت کشیده شده و بی فایده بوده است. اما اگر برجام را به حالت تعلیق در بیاورد به این معنی است که برجام را اجرا نمیکند و طرف مقابل وادار به تجدید نظر میکند.به طور مثال در برجام غنی سازی اورانیوم به سه میز 67 صدم درصد محدود شده است اگر ما غنی سازی 20 درصد را آغاز کنیم و اینکه غنی سازی در فردو را هم آغاز کرده یا ذخایر اورانیوم خود را افزایش دهیم گرچه همه اینها برخلاف برجام است اما ایران با به حالت تعلیق درآوردن اجرای برجام می تواند این اقدام ها را برای تجدید نظر طرف مقابل بعمل آورد بدون اینکه از برجام  خارج شود.

این کارشناس مسایل هسته ای تاکید کرد: بیرون رفتن کامل از برجام به معنای آن است که برای بازگشت به شرایط قبل باید مذاکره مجدد و توافق جدید بعمل آید. در حالی که به تعلیق درآوردن اجرای برجام به معنای آن است که هر زمان طرف مقابل رفتارش را تصحیح کرد و وضعیت مناسبی فراهم شد می توان بار دیگر برجام را اجرایی کرد، بدون آنکه نیازی به مذاکرات طولانی جدید باشد. این سیاست بیشتر بخاطر ان است که  طرف مقابل نباید احساس کند که  چک سفیدی دارد که میتواند با آن هر کاری که میخواهد انجام دهد.

بهشتی پور درمورد اینکه ایران درقبال سیاست کج دار و مریز ترامپ در قبال برجام چه واکنش مناسبی می تواند  نشان دهد، اظهار داشت: نکته بسیار مهم آن است که برای جلوگیری از متهم کردن ایران به ساخت سلاح هسته ای ، ایران باید همکاری  خود را با آژانس بین المللی انرژی هسته ای  حفظ کند و فعالیت های خود را زیر نظر آژانس را ادامه دهد، حتی اگر به عنوان آخرین گزینه  از ان پی تی هم خارج شود. همانند اسراییل، هند و پاکستان که  ان پی تی را نپذیرفتند  اما عضو آژانس بین المللی انرژی اتمی هستند. جمهوری اسلامی ایران در خصوص دستش بسته نبوده و راهکارهای متعددی در پیش رو دارد. که متناسب با رفتار ترامپ در 22 اردیبهشت می تواند هر کدام را  کم هزینه تر و تاثیرگذار تر بر تنظیم رفتار طرف مقابل بود ، درپیش بگیرد .

وی افزود: بازگشت به گذشته سیاست شکست خورده ای برای آمریکایی ها به حساب می آید،جان کری گفت که در سال 2003، ایران در سال 2003 فقط 163 سانتریفیوژ داشت یعنی زمانی که دولت بوش پسر با ایران درباره همین مسئله درگیر بود، نمی پذیرفت ایران غنی سازی داشته باشد  اما  بعد از گذشت ده سال آمریکا در سال 2013 با ایرانی مواجه هستیم که 19 هزار سانتریفیوژ دارد و این یعنی در این سیاست به نتیجه نرسیدیم، پیام جان کری در واقع این بود که مخالفت با غنی سازی ایران  بی نتیجه ماند زیرا صنعت هسته ای در ایران در اثر تحریم ها نه تنها متوقف نشد بلکه گسترش روز افزون پیدا کرد  در نهایت موجب بومی شدن صنعت هسته ای در ایران شد . بنابراین رسیدند به اینکه از طریق برجام با ایران به یک راهکار جامع دست پیدا کنند. 

این کارشناس هسته ای با بیان اینکه تحریم ها بر روی ایران تاثیرگذاشته است، گفت: تحریم ها به ایران فشار وارد کرده بود، اما این واقعیت را در نظر بگیرید اگر ایران در سال 1385 به چرخه کامل تولید سوخت هسته ای   نرسیده بود، چنین توافقی حاصل نمی شد، جمهوری اسلامی ایران این مسیر را ادامه میدهد اگر چه هزینه های هم بپردازد اما هزینه های هرکدام از این کشورها  به یک نسبت نیست و بطور قطع مختلف خواهد بود، اما ایران همواره به مسیر خود ادامه خواهد داد. زیرا در عمل به این جمع بندی رسیده است که هر نوع عقب نشینی موجب افزون طلبی طرف مقابل می شود.