جناب اقای ناصری یک سئوال اساسی مطرح کرده اند که فکر می کنم سئوال افراد دیگر هم باشد . ایشان در بخش اظهار نظرها مرقوم فرمودند :

اصلا اگر ایران از ان پی تی خارج شود چه اتفاق بدی ممکن است برای ایران بیافتد که تا حالا نیافتاده باشد؟

دوست گرامی پیمان ان پی تی مثل هر پیمان دیگر که توافق زورمداران است مزایا و معایبی دارد .خروج از ان پی تی برای کشور ما که بر اساس بند چهارم ان انرژی هسته ای را حق مسلم خود می داند این ضرر را دارد که دیگر نمی توانیم در چهارچوب پیمان بین المللی که مورد قبول همه است به حق خودمان دست یابیم بنابراین یا مجبور می شویم راه سازش و امتیاز دادن را در ژیش بگیریم یا برای گرفتن حق مان وارد جنگ بشویم . ان وقت این سئوال پیش می اید که وقتی می توانیم با اتکا به قوانین مشروع بین المللی به حق خودمان برسیم چرا راه پر خطر مثل جنگ را انتخاب کنیم ؟باید به هزینه فایده تصمیم هائی که می گیریم دقیقا توجه کنیم تا بر اساس احساسات تصمیم نگیریم . تمام قرائن و شواهد نشان می دهد انها نمی خواهند غنی سازی در ایران انجام شود . خوب ما برای رسیدن به این هدف که نباید با خروج از ان پی تی بهانه مناسب را به انها بدهیم .

جناب اقای حسام هم اظهار نظر خود را همراه با ارائه یک تحلیل و چند سئوال مرقوم فرمودندکه بررسی ان دراینجا مناسب است ایشان در بخش اظهار نظرات نوشته اند :

سلام
نمی دانم تا چه حد از محتوای بسته ای که زمان آقای خاتمی به ایران ارائه شد مطلع هستید اما همین ها هم در بسته قبلی بود که از سوی دولت به اصطلاح منفعل خاتمی رد شد.به عبارت دیگر کلیت بسته چیز جدیدی نیست و حتی مسئله رسمیت داشتن حق ایران هم تازگی ندارد و در ان بسته به آن اشاره شده بود .
راستی یک انحراف توجهی از سوی رسانه های ما به شکلی خوب شکل گرفت و آن این بود که نفس اعلام کامل سیر تحقیقاتی ما به آژانس ما را به شورا خواهد برد چون ایران تحرکاتی به سوی بمب داشته مثل یکسری آزمایشات انفجاری که هنوز سر آن با آژانس مشکل دارد و وجود نمک خاصی که در بمب کاربرد دارد و مسئله پلوتونیوم.
ایران اگر خودش یکسری مسائلش را اعلام می کرد به خاطر همانها به شورای امنیت می رفت به همین دلیل وارد مذاکره با اروپا شد که تصویر کامل را ارائه کند و به شورا هم نرود.که در اولین مرتبه اروپایی ها به وعده خود عمل کردند و مانع شدند.
هدف از مذاکره با اروپا این بود که ما اگر تصویر کامل را ارائه کنیم شما چه می کنید آیا مانع رفتن پرونده به شورای امنیت خواهید شد یا نه
در باره این بسته هم عدم پذیرش ایران احتمالا باعث یک اجماعی بدی علیه ما می شود
در شورا روسیه وچین حاضر شدند تا تحریم همه جانبه و بین المللی ایران هم همراهی کنند ولی آمریکا کل فصل هفت را می خواهد و بحث هسته ای هم بهانه است
از طرفی سولانا هم با لاریجانی تلفنی گفتگو کرده بود و این گفتگوها را سازنده خوانده بود یعنی آنها دارند به اهدافشان نزدیک می شوند و حتی گفته بود که ایران بخوبی از عواقب رد این بسته آگاه است(نقل به مضمون)
به هر حال فرصت مغتنمی برای ایران است تا در لوای این مسئله مشکلاتش را با جهان حل و فصل بکند.

نظرات جناب اقای حسام از چند جهت اهمیت دارد

۱- اگر دوست عزیز ما در جمع آوری اطلاعات دقت می کرد در تحلیل خود دچار اشتباه نمی شد چون در بسته ژیشنهادی اروپا که خبرگزاری رویتر امروز پنج شنبه ۲۲/۴/۸۵

متن کامل ان را به نقل از منشی سولانا منتشر کرده است نشان می دهد متن خبرگزاری فرانسه کاملا صحیح بوده که متن ان را من در همین قسمت گذاشتم

این متن سه صفحه ای با آن متن ۳۳ صفحه ای اوت ۲۰۰۵ کاملا متفاوت است هر چه گشتم لینک متن ۲۰۰۵ را به فارسی بر روی اینترنت پیدا نکردم تا در همینجا قرار دهم و امکان مقایسه برای همه باشد در هر حال متن جدید بطوریکه در ان تصریح شده است بخش تکمیلی یشنهاد قبلی است

علاوه بر ان بندهای مختلف مربوط به همکاری با ایران در زمینه تولید انرژی هسته ای اب سبک اصلا مطرح نشده بود در مورد تضمین ذخیره سوخت هسته ای هم هیچ ینهادی داده نشده بود .

۲-زمانی بود انها حتی نیروگاه اتمی بوشهر را هم قبول نداشتند اما امروز می گویند شما غنی سازی نکنید مما برای شما سوخت را تامین می کنیم .

 ۳-در مورد اینکه ایران اگر با اروپا مذاکره نمی کردبه شورای امنیت می رفت باید عرض کنم مذاکره برای بدست اوردن حق و حقوق ایران در هر شرایطی خوب است منتهی باید بتوانیم در مذاکرات به درستی عمل کنیم . مقایسه بین تیم قبلی وتیم جدید در شرایطی که هنوز به نتیجه نرسیده ایم صحیح نیست بایددرنظرگرفت این تلاش ها ی قبلی ها بود که فضا را برای دستیابی کامل به چرخه سوخت هستهای آماده کرد . در حال حاضر هم با مدیریت صحیح بحران می توانیم بدون انکه هزینه گزافی بپردازیم به اهداف خود برسیم .

۴-نکته مهم دیگر انکه هیچگاه نباید تعارفات معمول را که بعد از هر مذاکره مطرح می شود بعنوان نتایج قطعی مذاکرات تلقی کرد بنابراین تعارفات آقای سولانا را هم نباید جدی گرفت .امیدوارم بتوانم با رائه گام بعدی که در مورد نظریه احتمالات و کابرد ان در تحلیل سیاسی است به روشن تر شدن این بحث کمک کنم