کرملین همواره برای منافع خود با کارت هم پیمانانش همانند عراق، یوگسلاوی سابق و صربستان بازی و این مهره‌ها را برای پیشبرد اهداف خود خرج کرده است. روس‌ها می‌دانند که مطرح کردن مساله ایران دامی است که می‌تواند قدرت چانه‌زنی آنها در مقابل کاخ سفید را به‌طور قابل توجهی کاهش دهد و در مقابل در صورتی که حتی به این طرح تن دهند، جمهوری اسلامی ایران حاضر به عقب‌نشینی از مواضع هسته‌ای خود نیست و نخواهد گذاشت بازی میان قدرت‌های بزرگ موجب توقف برنامه صلح‌آمیز ملی‌اش شود. مدودف در حاشیه اجلاس G8 سخنرانی کرد؛ گروهی که اکنون تاریخ مصرف آن به پایان رسیده و در حال تبدیل شدن به گروه 20 است. اجلاس سران گروه 8 به عنوان یک جلسه مهم تصمیم گیری در سطح جهان را می‌توان گردهمایی ناموفقی ارزیابی کرد. زیرا هیچ طرح دقیقی برای خروج از بحران اقتصاد جهانی ارائه نکردند. اکنون جهان سرمایه‌داری با مشکلات مختلفی از جمله بحران شدید اقتصادی و اختلافات بنیادی و روابط میان روسیه و آمریکا مواجه است. طرح‌های پیشنهادی کارگروه‌های اقتصادی کشورهای عضو در رابطه با خروج از بحران اقتصادی کارگشا نخواهد بود و اختلافات سیاسی میان اعضا نیز بسیار فاحش است. اختلافات میان برخی کشورهای عضو عمیق‌تر ازآن است که با تعارفات سیاسی وچند ملاقات درکوتاه‌مدت قابل حل و فصل باشد و در طولانی‌مدت نیزبه سختی می‌توان امیدواربود. دستاورد اصلی اجلاس G8 در ایتالیا را می‌توان توافق درباره کاهش گازهای گلخانه‌ای عنوان کرد. توافق اعضا در جهت جلوگیری از افزایش 2 درجه‌ای دمای کره زمین را می‌توان به عنوان یک نکته قابل تامل عنوان کرد، زیرا در دوره جورج بوش توافق بر سر چنین فرآیندی امکان پذیر نبود، زیرا دولت پیشین آمریکا هرگونه مسؤولیت ‌‌پذیری را درقبال گرمای زمین رد می‌کرد وحتی حاضر به پذیرش پیمان کیوتو نیز نبود که آمریکایی‌ها بالاخره درسال گذشته این پیمان را نیز امضا کردند. دراجلاس G8 آمریکایی‌ها پذیرفتند که بخشی از گازهای مخرب گلخانه‌ای توسط آنها تولید می‌شود در صورتی که ایالات متحده بیشترین نقش را در تولید گازهای گلخانه‌ای دارد اما آنها هنوز حاضر نیستند این مهم را بپذیرند. نکته قابل توجه این است که توافقات اجلاس G8 برای کنترل گازهای گلخانه‌ای چه ضرورت اجرایی را در پس خود نهان دارد؛ آیا غرب با چنین وعده‌هایی تنها مقاصد تبلیغاتی خود را دنبال می‌کند؟ اکنون خطر گازهای گلخانه‌ای مساله‌ای نیست که تنها آمریکایی‌ها را تهدید کند بلکه همه بشر با این خطر جهانی تهدید می‌شود. آمریکا اگر حتی به فکر محافظت از جان مردم خود باشد باید نسبت به کاهش گازهای مخرب گامی اساسی بردارد. واقعیت آن است که اکنون غرب از نظر اقتصادی با مشکلات جدی روبه‌رو است و برنامه‌ریزی‌های آنها نتوانسته پاسخگوی بحران باشد. اکنون غرب تنها توانسته است بحران موجود را کنترل کند و راه‌حل‌های پیشنهادی دردی که گریبان غرب را گرفته است معالجه نمی‌کند و تنها به عنوان یک مسکن موقتي قابل استفاده است.ازنظراختلافات نیز نباید فراموش کرد که میان روسیه وغرب اختلافاتی وجود دارد و G8 در حال تبدیل شدن به G20 است وپایان کار این گروه دور نیست . واقعیت آن است که گروه 8 نتوانسته به  کاهش اختلافات میان جهان سرمایه داری و کشورهای در حال توسعه کمک کند.