****

براساس این دو مقدمه همیشه به خودم یادآور می شوم حسن وقتی حرفی می زنی تحلیلی ارائه می کنی بدان که دیگر نمی توانی منکر حرفهایت شوی چون آنها در محیطی مانند جستجوی گوگل ثبت می شود و قابل دستیابی است . پس یا حرف نزن یا اگر می خواهی تحلیلی بنویسی یا سخنرانی کنی خوب فکر کن بعد حرف بزن یا بنویس . اگرهم بعد به هر دلیل از حرف زدنت یا تحلیل دادنت پشیمان شدی بیخود منکر اصل قضیه نشو زیرا موجب و بی اعتباری و بی اعتمادی در برابر مخاطبانت بویژه دانشجویانت می شود.

حالا سر قضیه برجام بنده از ابتدا جزو هواداران این توافق بوده و هستم زیرا معتقدم خدمت بزرگی به کشور عزیزمان ایران بوده و هست. ایران تنها کشور از یازده کشوری است که در تاریخ سازمان ملل متحد با شش قطعنامه تحت فصل هفتم منشور ملل متحد قرار گرفت و بدون انکه یکساعت این قطعنامه ها را اجراء کند بعد از برجام اجرای این قطعنامه ها متوقف شد. این یعنی یک تهدید جدی علیه ایران برداشته شد.

حمایت من از برجام نه طرفداری از دولت روحانی بود که با این دولت هیچ نوع همکاری نداشتم و نه بخاطر جناح گرایی و طرفداری از این و آن بوده بلکه این توافق تاریخی را از جهت آنکه به پرونده سازی هسته ای علیه ایران پایان داد و موفق شد نخستین بار یک مدل تفاهم برای همکاری با غرب را بوجود آورد. حمایت کردم

در برجام کشورهای طرف مقابل ادامه غنی سازی در ایران را ولو به شکل محدود پذیرفتند و ایران هم در مقابل محدودیتها، کنترل ها و نظارت های وسیع و بی سابقه ای را پذیرفت. تعهداتی که ایران در برجام سپرد راه هرگونه بهانه جویی درباره فعالیت های صلح آمیز هسته ای ایران را بست. حالا من کار ندارم که آقایان مخالف برجام بحث تحریم های اقتصادی که قرار بود لغو شود و نشد و نیز گذشتن از ذخایر اورانیوم غنی شده در حد ده تن که می گفتند نقش بازدارندگی داشت ، بهانه قرار دادند تا بگویند اصل برجام خیانت به کشور بود .

آنها ضعف برجام را در این می دیدند که طرف مقابل هر زمان خواست مثل کاری که ترامپ کرد می تواند با اجراء نکردن تعهدات خود برای ایران مشکل ایجاد کند. الان هم کار ندارند که قبل از خروج آمریکا از برجام تحریم های آمریکا با آنکه لغو نشده بود اما اجرای آن به حالت تعلیق درآمده بود و همین موضوع در بخش اقتصادی هم برای ایران یک فرصتی ایجاد کرد که در سالهای تیر 1394 تا اردیبهشت 1397 شاهد ان بودیم . اینکه دولت برای گرفتن ابزار تحریم از طرف مقابل در سه سال به هر دلیل کار قابل توجهی نکرد، یک مساله مهم و ضعف بود اما با این مساله نمیتوان دستاورد های امنیتی ، نظامی ، حقوقی و حتی اقتصادی برجام را نادیده گرفت .

جمع بندی:

بیایم با خودمان و مردم صادق باشیم بجای انکار دستاوردهای برجام که هنوز هم ثاثیرات مثبت خود را دارد و ندیدن اشتباه ها و خطاها که همه ثبت شده اند، یکبار مسئولیت بپذیریم بد و خوب برجام را با هم ببینیم و با افتخار بگوئیم ما مسئول آنچه گفتیم و تصمیم گرفتیم و اجرا کردیم هستیم بد و خوبش همه را می پذیریم . به اصطلاح زنگوله را گردن گربه در تاریکی اتاق نیندازیم .

خدا وکیلی تحلیل هایی که نوشتیم و سخنرانی هایی که کردیم. نامه هایی که نوشتید مصوبه هایی که داشتید تاریخ هایش معلوم و در محیط دیجیتال ثبت شده است. گذشته چراغ راه آینده ماست. بیایم حداقل با خودمان صادق باشیم و به دقت به این پرسش ها پاسخ دهیم علل اجرا نشدن کامل برجام چه بود ؟ عوامل اصلی ناکامی برجام داخلی بود یا خارجی ؟ یا هر دو ؟ اگر به این پرسش ها به دقت پاسخ بدهید بهتر می توانیم به راههای برون رفت از وضعیت فعلی که مطلوب کسی نیست، دست پیدا کنیم .