راهکار ظریف در مورد بازگشت همزمان ایران و آمریکا به تعهدات برجامی، کاملا منطقی است، زیرا سازوکاری که وزیر امور خارجه آن را مطرح کرده، در قالب کمیسیون مشترک برجام بوده که مربوط به نقض تعهدات طرف‌های توافق هسته‌ای است، در این زمینه بورل به عنوان هماهنگ کننده سیاست خارجی اروپا به عنوان رئیس این کمیسیون می‌تواند، با مذاکرات و رایزنی‌هایی که با آمریکایی‌ها انجام می‌دهد، این توان را دارد که به صورت گام‌به‌گام و همزمان دو طرف را به سوی تعهدات برجامی وایفای آن‌ها سوق دهد.

این یک راه‌حل میانه است که قابل اجرا خواهد بود، بر همین اساس گام به گام و اقدام در برابر اقدام می‌توان پیش رفت، اما این موضوع بستگی به آن دارد که آیا آمریکایی‌ها راضی خواهند شد که چنین کاری را انجام دهند، یا اینکه می‌خواهند با توجه به فضایی که وجود دارد، اقدامات دیگر را پیگیری کنند، اما پیشنهاد وزیر امور خارجه در مورد واسطه گری بورل به عنوان نماینده اتحادیه اروپا کاملا اجرایی به نظر می‌رسد، اما در این بین خواست و اراده آمریکایی‌ها از اهمیت بسزایی برخوردار است.

اجرای تعهدات دوطرف باید گام به گام و همزمان باشد

باید شرایطی پیش آید که آمریکا به تعهدات خود قبل از اردیبهشت ۹۷ بازگردد و ایران نیز به تعهداتش در اردیبهشت ۹۸، در این زمینه در داخل نیز متاسفانه اقداماتی انجام می‌شود کار را به بن بست می‌کشاند، اگر ایران ۱۲۰ کیلوگرم اورانیوم را غنی سازی کند، بعید است که آمریکا و اروپا زیر بار روند و تحت فشار قرار گیرند که بخواهند از مواضع خود عدول کنند، بلکه برعکس با این کار روسیه و چین نیز به سمت مقابل خواهند رفت، البته این‌ها تحلیل بنده است، با توجه به شناختی که از قضیه دارم، اما امیدوارم این تحلیل غلط باشد، اما خب واقعیت و متغیر‌هایی که وجود دارد گویای این مطلب است.

ما بر اساس مصوبه مجلس که دولت اعلام کرده مو به مو آن را اجرا خواهد کرد، اگر تا ۲۱ فوریه تحریم‌ها از سوی آمریکا رفع نشود، به اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی خاتمه خواهیم داد و تنهاد بر اساس پیمان NPT با همکاری‌های خود با آژانس بین المللی انرژی هسته‌ای ادامه می‌دهیم، این موضوع می‌تواند عواقب بسیاری برای کشورمان به دنبال داشته باشد، به طوریکه قضایایی که در بین سال ۸۵ تا ۸۹ برای کشورمان رخ داد که در نهایت به تصویب قطعنامه‌های هفت گانه در شورای امنیت علیه ایران ختم شد، دوباره تکرار شود.

قدر مسلم اگر ما در داخل اوضاع بهتری داشتیم از نظر اقتصادی و مردم تا این حد فشار اقتصادی را متحمل نمی‌شدند، ما می‌توانستیم به نتایج بهتری دست پیدا کنیم، زیرا که اگر اوضاع بهبود پیدا می‌کرد، این مسئله نشان دهنده آن بود که تحریم‌ها اثر گذار نبوده آنچنان که طراحان آن انتظار داشتند، آن وقت شرایط فرق می‌کرد، اما در این زمینه مجلس که چنین مصوباتی را تصویب می‌کند، متاسفانه تاکنون گامی در جهت حل مشکلات اقتصادی کشور برنداشته است.