در تحلیل مواضع ایران باید خیلی شفاف و روشن صحبت کنیم و هیچ نگرانی نداشته باشیم. بالاخره باید راه حل میانی پیدا کرد؛ اینکه ما حرف خودمان را بزنیم و آمریکایی‌ها نیز حرف خودشان را بزنند و دو طرف این روند را به پیش ببرند مشخص نیست به کجا می‌رسد.  همه قرائن و شواهد نشان می‌دهد که بدون مذاکره خیلی بعید است لغو تحریم‌ها تحقق پیدا کند.

درباره متوقف شدن پروتکل الحاقی باید منتظر باشیم که ببینیم چین و روسیه چه واکنشی نشان خواهند داد؛ آیا آنها نیز به موضع اروپا و ایالات متحده خواهند پیوست یا راه حلی را پیشنهاد خواهند داد.

درباره سفر دبیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی به ایران نیزباید توجه داشته باشیم اصلی‌ترین موضوع سفر گروسی به تهران برای بررسی اجرا نکردن داوطلبانه پروتکل الحاقی توسط ایران مربوط بود. گروسی مایل است بداند اینکه ایران  پروتکل الحاقی را اجرا نمی‌کند، از این پس دقیقا قرار است آژانس در چه چارچوبی برفعالیتهای ایران نظارت کند.  آیا در همان چارچوب پادمان هسته‌ای یعنی ترکیبات اجرایی «ان پی تی» (NPT) با آژانس همکاری می‌کند و در غیر انی صورت شکل نظارت آژانس  و محدوده آن چگونه خواهد بود.

اما آقای گروسی در موقعیتی نیست که در مورد برجام  به ایران پیشنهادی بدهد چرا که آژانس نباید وارد مسائل سیاسی شود. بلکه  بر اساس شرح وظایف آژانس که در اساسنامه آن مقرر شده است آژانس  فعالیتهای هسته ای کشورهای عضو  را تنها از جنبه های حقوقی و فنی  دنبال می کند و یعنی از لحاظ حقوقوی مثلا بررسی می کند  ایران  ترتیبات اجرایی ان پی تی را رعایت  کرده یا نکرده است؛ واز لحاظ  فنی بررسی می کند ایران چه مقدار اورانیوم غنی کرده  و میزان ذخایر اورانیوم غنی شده چند درصد و به چه میزان است. از جمله این که درصد غنی سازی و ذخایر ایران چقدر است. آژانس باید اینگونه مسائل فنی و حقوقی را دنبال کند و در موقعیتی نیست که از لحاظ سیاسی پیشنهاد خاصی به ایران بدهد.

قرار است در یازدهم یا دوازدهم اسفند شورای حکام جلسه داشته باشد و باید دید که در این جلسه بر اساس گزارش آقای گروسی چه قطعنامه یا بیانیه ای صادر می شود.

 بطور کلی می توان گفت  اگر ما می‌خواهیم تحریم‌ها لغو شود باید ابزار تحریم را از دست طرف مقابل خارج کنیم،  که آن هم راه حلش افزایش توان اقتصادی  از طریق انجام اصلاحات اساسی است. صرفا  با افزایش توان هسته ای دارد تحریم ها لغو نمی شود.