روش تحلیل سیاسی

درواقع هم خواسته ایران که می‌خواهد تمام تحریم‌ها لغو شود، شدنی نیست و هم بحث آمریکایی‌ها که می‌خواهند برجام را توسعه دهند درحالی که خودشان هنوز برجام اولیه را اجرا نکرده‌اند و خواهان یک برنامه جامع دیگری هستند که در مذاکرات آتی به آن برسند! گره کوری که به نظر می‌رسد باز شدنش منوط به دو کار است: نخست اینکه طرف ایرانی تحریم‌ها را بی‌خاصیت یا کم‌خاصیت کند که در این‌صورت آمریکایی‌ها یا اروپایی‌ها تجدیدنظر خواهند کرد یا طرف آمریکایی به نتیجه‌ای مثل دیماه 1391 برسد که اوباما پذیرفت غنی‌سازی اورانیوم در ایران ولو محدود ادامه پیدا کند؛ گره کوری که با این توافق اوباما باز شد. بنابراین آمریکایی‌ها باید بپذیرند فعلا همین برجامی که توافق و به عنوان یک مدل موفق دیپلماسی برای حل مشکل مطرح شده را اجرا کنند تا اعتمادسازی اولیه انجام شود و بعد درباره سایر موضوعات صحبت کنند. چون اکنون با توجه به فضایی که در ایران و آمریکا وجود دارد، متاسفانه هیچ دورنمای مثبتی برای این موضوع نیست و از طرفی راه‌حلی که قابل اجرا باشد هم پیشنهاد نمی‌شود. درواقع طرفین از طریق دیپلماسی رسانه‌ای سعی می‌کنند نقطه نظرات را با هم تبادل کنند ولی در دیپلماسی رسانه‌ای گره به این بزرگی باز نخواهد شد و لازم است اقدامات دیگری که بدان اشاره کردم، انجام شود. اما اکنون نه طرف ایرانی حاضر به کوتاه آمدن است و نه طرف آمریکایی. درحقیقت الان دیوار بی‌اعتمادی بین دو همچنان بلند است؛ دیواری که قرار بود سر برجام کوتاه شود ولی با کاری که ترامپ در اردیبهشت 97 انجام داد، این دیوار را بلندتر کرد.