چین با امریکا رقابت می‌کند، نه تقابل

انتظار اینکه چینی‌ها به‌خاطر ایران با امریکا به تقابل بپردازند، انتظاری عبث و بیهوده است، چراکه چین با امریکا در حال رقابت است و اصلا موضوع تضاد و تقابل مطرح نیست. وقتی دو کشور در حال رقابت با یکدیگر هستند طبیعتا باید در سطوح مختلف روابط سازنده‌ای با یکدیگر داشته باشند؛ در غیر این صورت اصلا رقابتی شکل نمی‌گیرد و هر دو طرف متضرر می‌شوند.

چینی‌ها تنها در امریکا بیش از ۲ هزار میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کرده‌اند. وقتی چنین رابطه‌ای بین دو کشور برقرار است، به هیچ عنوان نمی‌توان انتظار داشت که هر کدام از این کشورها منافع اقتصادی خود را به پای رابطه با ایران قربانی کنند.

این سیاست برای امروز و دیروز نیست، بلکه از سال ۱۹۷۱ که نیکسون به چین رفت و با رهبر چین قراردادی بستند که «دن شیائو پینگ» آن را در دهه ۱۹۸۰ تکمیل کرد، وجود داشت. این رهبر چین در همان دوره هم اعلام کرد که چین دو نظام دارد؛ یکی سیستم کمونیستی برای داخل و دیگری نظام سوسیالیستی مبتنی بر بازار آزاد است که می‌تواند با همه کشورها در تعامل اقتصادی باشد. با همین روش بود که چین از یک کشور فوق‌العاده فقیر به یک قدرت بزرگ اقتصادی در جهان تبدیل شد که در حال رقابتی بسیار نزدیک با امریکا است.

برای تعامل باید FATF را بپذیریم

باید توجه داشت که چین یکی از اعضای گروه اقدام مالی است که اختصارا ما آن را به‌عنوان FATF می‌شناسیم. یعنی ما در لیست سیاه گروهی هستیم که چینی‌ها نیز عضو آن هستند و به‌طبع از مصوبات این گروه تخطی نخواهند کرد. اینکه نمی‌شود چین عضو گروه اقدام مالی باشد اما در عین حال با کشوری مراوده اقتصادی کند که در لیست سیاه همان گروه قرار دارد.