باید دید پیشنهادهای دو طرف چیست و دو طرف عملا چه طرح‌هایی را روی میز می‌گذارند و چه نقشه راهی را قبول دارند؟ شخصا معتقدم این گره باید به شکلی باز شود که دو طرف نشان دهند اراده به نتیجه رسیدن را دارند. امری که مستلزم این است که آمریکا اجرای تحریم نفت و پتروشیمی ایران را به حالت تعلیق درآورد یا لغو کند که گشایش قابل توجهی خواهد داشت.

بعد از این اقدام آمریکا،وقتی ایران مطمئن شد چنین کاری تحقق پیدا کرده و در حد حرف نیست، متقابلا برخی اقدامات انجام شده طی ماه‌های گذشته را به وضعیت قبلی برمی گرداند. درحقیقت اقدام در برابر اقدام، ولی اینکه تا چه حد قابل تحقق و دسترسی باشد، نامعلوم است.

 لاوروف هم از قبل اعلام کرد طرحی دارد که جزئیات آن را اعلام نکرده هرچند قرار است در تهران درباره‌اش صحبت شود. مجموع این شواهد و قرائن تا حدودی امیدواری بوجود آورده که طرفین به برجام برگردند و عملا آن را از کُما نجات دهند. در عین حال دو طرف نشان داده‌اند که خیلی درگیر این موضوع نیستند که موضوع برجام تا پایان دولت روحانی به سرانجام برسد. یعنی نه آمریکا خیلی تمایلی نشان می‌دهد که حتما با دولت فعلی به توافق برسد و نه دولت روحانی آنچنان دستش باز است که بخواهد خودش حتما کار را به نتیجه برساند چون مستلزم یکسری اقدامات است که باید انجام شود.

اقداماتی که زمانبر و پرونده‌ای است که زیر نظر رهبری قرار دارد. هر دولتی هم در آینده سر کار بیاید، در مورد پرونده هسته ای تصمیم گیرنده رهبری است، امری که آمریکایی‌ها به خوبی می‌دانند و به همین دلیل نه خیلی عجله به خرج می‌دهند که با دولت روحانی به نتیجه برسند و نه اینکه از این جهت برایشان تفاوت پیدا می‌کند که چه کسی رئیس‌جمهور آینده ایران شود. در حقیقت اگر بخواهیم واقع‌بین باشیم، دولت آینده هرچقدر هم تندرو باشد در چارچوب سیاست‌های اعلامی رهبری باید وارد عمل شود تنها ممکن است مذاکرات طولانی‌تر شود. یعنی اگر همان سبک آقای جلیلی ادامه می‌یافت شاید مذاکرات چهار، پنج سال به طول می‌انجامید. این طولانی شدن با توجه به اینکه طرف ایرانی تحت تحریم و فشار بود و الان هم همین وضعیت است، ایران در مقایسه با طرف مقابل بیشتر ضرر می‌کند.

در حقیقت دولت روحانی و تیم دکتر ظریف به نتیجه رسیدن را تسریع کرد و اگر دولتی مثل دولت قبل از روحانی سر کار بیاید، احتمالا حالا حالاها برای رسیدن به توافق جلسات مکرر در مکرری را شاهد خواهیم بود  از بغداد به ترکیه، از ترکیه به مسقط، از مسقط به آستانه، از آستانه به ژنو و از ژنو به وین برویم مثل مواردی که اتفاق افتاد و حصول نتیجه را طولانی کرد.