بهشتی‌پور جنبه سوم ماجرا را مربوط به «سیاست کشتی‌گیری» دانست و گفت: «اساس سیاست کشتی‌گیری،یک سیاست مشکوک است و اگر قرار باشد مثل کشتی‌گیری کره‌جنوبی توسط ایران یا کشتی‌گیری ایران توسط اندونزی یا حمله به کشتی‌ها در دریای سرخ باب شود، دیپلماسی به چالش می‌خورد. بنابراین بخشی از صحبت‌های ایران و نخست وزیر کره  جنوبی درباره چگونگی توقف سیاست کشتی‌گیری است و اینکه آیا دیپلماسی کشتی‌گیری می‌تواند در حل‌وفصل مشکلات اثربخش باشد یا خیر.

بهشتی پور درباره نکته چهارم سفر نخست‌وزیرکره‌جنوبی به ایران افزود: «موضوع چهارم این سفر مربوط به این است که آیا کشور کره‌جنوبی می‌تواند نوعی مناسباتی با ایران ایجاد کند که تحت تاثیر کشور ثالث قرار نگیرد؟ این موضوع خیلی مهمی است.

وقتی ایران با مثلا چین تفاهمنامه امضا کردند این بحث ایجاد شد که چه تاثیری بر روابط باآمریکا دارد؟ در حالی که نبایداین‌گونه باشد. باید سعی کنیم تاثیرپذیری مناسبات دوجانبه با کشورهای دیگر را نسبت به آمریکا کم کنیم و اجازه ندهیم مناسبات دو طرفه به نحوی باشد که منتظرتاثیر سیاست آمریکا بر روابطمان با سایر کشورها باشیم.»

بهشتی‌پور هدف از این سفر را «حل مشکلات روابط ایران و کره‌جنوبی» دانست. چرا که ایران بازار خوبی برای محصولات کره‌ای است ونمی تواند از ان بازار ۸۵ میلیون نفری چشم‌پوشی کند.

این تحلیلگر روابط بین‌الملل خروجی این سفر را مثبت پیش‌بینی کرد و گفت: «هم کره‌جنوبی انگیزه لازم را دارد که مناسباتش با ایران بهتر شود و هم تهران دنبال مثبت شدن مناسبات با کره‌جنوبی است. اما اصل سفر و تلاش نخست‌وزیر کره اقدام قابل توجهی است که نباید آنرا نادیده گرفت.»