برای رسیدن به هر توافقی دو طرف مذاکره کننده باید از طریق تعدیل خواسته های خود به سمت یکدیگر حرکت کنند تا به نقطه مشترک برای توافق برسند.

حسن بهشتی پور تحلیلگر مسائل بین‌الملل در خصوص نوع رویکرد ایران در مذاکرات پیش رو و گره نزدن معیشت مردم به مذاکرات اظهار داشت: این دست ما نیست که بتوانیم معیشت مردم را به مذاکرات گره بزنیم یا خیر چراکه به صورت طبیعی اقتصاد دنیا به هم گره خورده است. موقعی که می‌خواهید صادرات و واردات داشته باشید این رویه در چارچوب بانک‌ها قرار می‌گیرد و حتی در تهاتر هم ملاحظاتی مدنظر قرار می‌گیرد و اقتصاد جهانی المان‌های خود را بر شما تحمیل می‌کند. اگر  هم نخواهید گره بزنید این گره وجود دارد. حسن بهشتی پور به «آرمان ملی» گفت: هر کشوری که بخواهد صادرات و واردات داشته باشد با اقتصاد دنیا گره می‌خورد و چون مذاکرات ما در شرایطی انجام می‌شود که تحت تحریم هستیم و یکی از گسترده‌ترین، ظالمانه‌ترین و بی‌سابقه‌ترین تحریم‌های طول تاریخ بشریت بر ملت ایران تحمیل شده طبیعتا وقتی می‌خواهیم مبادلات داشته باشیم باید در بازارهای جهانی باشیم؛ وقتی هم بخواهیم در بازار جهانی باشیم دچار تحریمیم برای خلاصی از تحریم مذاکره می‌کنیم. وی افزود: این فرمول خود به خود با هم در ارتباط است. ما چگونه می‌خواهیم مذاکره کنیم ولی بگوییم که دنیا نمی‌تواند تاثیری بر روی اقتصاد کشورمان بگذارد. زمانی می‌توان این حرف را زد که دور تا دور کشو را ببندیم. این تحلیلگر مسائل بین‌الملل بیان کرد: معمولا مبنای هر مذاکره‌ای توافقات قبلی است و هر دو طرف بر روی چیزهایی که توافق کردند آنها را مبنا قرار می‌دهند و در موارد اختلاف تلاش و به سمت هم حرکت می‌کنند. طبیعی است که در این راستا باید از بخشی از خواسته‌ها بگذرند تا به توافق برسند. بهشتی پور تصریح کرد: اگر بگوییم که آمریکا همه تحریم‌ها را یکجا لغو کند خواست خوب و قشنگی است اما عملی نیست. لذا در 8 آذر اگر بخواهیم به توافق برسیم باید بپذیریم که از برخی خواستنه‌های خودمان بگذریم و بخواهیم که تحریم‌ها اصلی مثل تحریم نفت، بانک مرکزی  و صادرات پتروشیمی را لغو کنند و اجازه دهند که به فروش نفت و پتروشیمی بپردازیم و پول آن را به داخل کشور منتقل کنیم.