راه اندازی نیروگاه بوشهر بی شک یک رویداد بزرگ تاریخی است
در صحنه سیاست خارجی نیز راهاندازی نیروگاه بوشهر به حل مشکلات مناسبات ایران و روسیه کمک می کند. اما هیچ تاثیری برمساله غنیسازی هسته ای در ایران یا روند مذاکرات هستهای آتی ندارد.
در حقیقت باید گفت که خلف وعدههای روسیه در راهاندازی نیروگاه بوشهر، خلف وعده غرب در تامین سوخت رآکتور تهران و خلف وعده فرانسه در همکاریهای مشترک هستهای با ایران، کشور ما را به روند تامین سوخت مورد نیاز بی اعتماد کرده است.طبیعی است که ایران قصد دارد به هر شکل ممکن تولید کننده سوخت باشد و با استقلال، غنیسازی را ادامه دهد. منطق ایران این است که باید در تامین سوخت و اداره نیروگاههای هستهای استقلال داشته باشد و در عین حال نظارت آژانس را نیز میپذیرد. اینکه الان نیروگاه ندارد دلیلی بر این نیست که سراغ تکنولوژی غنی سازی نرود.
بهانه آمریکا از ارتباط دادن راهاندازی نیروگاه بوشهر به بینیازی ایران به ادامه غنیسازی، متوقف کردن غنیسازی در ایران است و این تنها یک "بهانه" است. از ابتدا نیز آمریکا نیروگاه اتمی بوشهر را از دایره تحریمهای ایران جدا کرده بود؛ چراکه در مرحله اول میخواست روسیه را با خود همراه کند و در مرحله بعد نشان دهد که با نفس وجود انرژی هستهای در ایران مشکلی ندارد، بلکه تنها با فرآیند غنیسازی اورانیوم در داخل ایران مخالف است.
به این ترتیب راهاندازی نیروگاه اتمی بوشهر نه تنها تاثیری بر روند مذاکرات آتی هستهای ایران ندارد، بلکه هیچ ارتباطی هم با بهانه آمریکاییها در توقف غنیسازی در ایران ندارد و تنها کمکی به مناسبات ایران و روسیه پس از چند دوره خلف وعده روسها در راهاندازی نیروگاه است.
اما در مورد اینکه این بار وعده روس ها در باره راه اندازی نهایی نیروگاه بوشهر قطعی شد. باید گفت روسها میخواهند حداقل برای بازاریابی خود نیز ه شده وعده راهاندازی نیروگاه بوشهر را هر چه سریعتر عملی کنند. روسیه با الجزایر، اردن، امارات عربی متحده و عربستان قراردادهای ساخت نیروگاههای تولید برق هستهای را به امضا رسانده و برای جلب اعتماد این کشورها هم که شده باید هر چه سریعتر نیروگاه بوشهر را تحویل تهران دهد. چون این مهم ترین پروژه برق هسته ای است که روسیه بعد از فروپاشی شوروی با موفقیت به اجرا گذارده است .در واقع عملی شدن وعده روسها در آینده نزدیک، نمونه خوبی برای نشان دادن جدیت روسها در همکاریهای هستهایشان با سایر کشورها خواهد بود. حالا اینکه یک عده ای غور می زنند که چرا ما باید این هزینه گزاف را بپردازیم مثل غور زدن کسانی است که در دوره ملی شدن صنعت نفت می گفتند چرا کشور باید این هزینه را بپردازد . اما همه دیدیم اگر در ان زمان مصدق و کاشانی مقاومت نمی کردند همین الان هم داشتیم نفت خود را با کمک شرکتهای غربی استخراج می کردیم . در مورد بعضی چیزها مهم نیست چه کسی بانی ان است و به نام کی و کجا ثبت می شود این افتخارش برای مردم ایران است که اولین کشور دارای انرژی هسته ای در سطح خاورمیانه است .