درسهایی از گذشته
دقت داشته باشید که در سازمانهای بینالمللی حرف از حق و حقیقت نیست و زور حاکم است. آنها کاری ندارند که ما در موضع حق هستیم یا باطل پس باید به نحوی تعامل کنیم که کار به قطعنامه شورای امنیت نرسد.»وی همچنین گفت: «در شرایط موجود به نظر من سه سوال آژانس آنقدر پیچیده و جدی نیست که نتوانیم پاسخهای قانعکننده بدهیم.
به نظر من ارزش دارد که همکاری خود را با آژانس ادامه داده و بهانه را از دست آمریکاییها بگیریم. یعنی رویکرد تعاملی با آژانس برای ما حتی اگر استفاده نداشته باشد، زیان ندارد. ما تجربه همکاری و عدم همکاری را با آژانس داشتهایم. اکنون اما وقت همکاری است چون در سال ۸۶ سوالاتی برای آژانس مطرح بود که اسمش را مطالعات ادعایی میگذاشتند. ما آن زمان توانستیم با همکاری با آقای البرادعی آن مسائل را حل کنیم لذا همانطور که سابقه داشته و توانستهایم با مدیرکل وقت آژانس به تفاهم برسیم و مساله را حل کنیم، اکنون هم میتوان همین رویه را در پیش گرفت.»
احتمالات و تصمیمات
آنطور که از مواضع و اقدامات طرف ایرانی در مقابل قطعنامه جدید آژانس معلوم است، گروه تصمیمگیرنده علاقهای به درس گرفتن از تجارب مبتنی بر موفقیت از طریق همکاری ندارند و اصرار به تکرار تجربه چالشآفرینی به واسطه رفتار تقابلی دارند. پیشبینی نتیجه این رویه نیز همان طور که کارشناسان میگویند، مساله پنهان یا غیرقابل پیشبینی نیست، اما از دست تحلیلگران و رسانهها کاری بیش از شرح احتمالات و چشمانداز پیشرو برنمیآید لذا باید منتظر ماند و دید که تصمیمسازان و تصمیمگیرندگان در این عرصه تا کجا بر رویکرد فعلی اصرار میکنند و تبعات آن چه سختیهایی را بر زندگی مردم تحمیل میکند.