۳- آیا برقراری رابطه با آمریکا و اسرائیل همیشه باید ترد و کاری ناپسند و نابخشودنی تلقی شود؟ همیشه آمریکا دشمن ماست ؟

حساب آمریکا از اسرائیل جدا است  ایران کشوری به نام اسرائیل را به رسمیت نمی شناسد  در مورد آمریکا هم تا در باره سیاست های تهاجمی اش علیه ایران تجدید نظر نکند بعید می دانم تحولی رخ دهد

 ۴- اگر پاسخ منفی است شرایط زمان و مکان را چه کسانی باید تعیین کنند ؟

مردم و مسئولین کشور

 ۵- آیا همانطور که مقامات آمریکا به دنبال تفرقه و دشمنی انداختن میان ما و کشورهای عربی هستند آیا مقامات جمهوری اسلامی نیز در صدد دشمن جلوه دادن آمریکا و اسرائیل و کشورهای غربی در نزد افکار عمومی و مردم خود نیستند ؟

ازنگاه حقیر دلایل آشکاری وجود دارد که آمریکا  و اسرائیل دشمن جمهوری اسلامی ایران  هستند نیازی نیست که دولت ایران آمریکا و اسرائیل را دشمن معرفی کند شما مروری بر عملکرد آمریکا و اسرائیل در سی سال گذشته داشته باشید به احتمال زیاد با من هم عقیده خواهید بود . فقط ممکن است شما معتقد باشید آنها دشمن دولت و حکومت ایران هستند و با مردم ایران دشمن نیستند اما باید عرض کنم مجموعه اقدام های سی سال گذشته بیشترین ضربه را به مردم ایران زده است .

۶- مصلحت اندیشی چرا برای آمریکا و اسرائیل قطعی تلقی می شود اما برای مقامات کشور ما نه ؟

یکی از اصول مسلم  سیاست مصلحت اندیشی است بنابراین مسئولین ایرانی هم باید مصلحت اندیش باشند

۷- چرا نمی توان فرض کرد کشور ما می تواند با کشور آمریکا و اسرائیل رابطه سیاسی و اقتصادی به مانند سایر کشورها داشته باشد ؟ چرا آنها باید لولوی سر خرمن به تصویر کشیده شوند؟

به نظر من با آمریکا می شود رابطه خوبی برقرار کرد  اما شرایط دارد . هر دو کشور به شدت به همدیگر بی اعتماد هستند . این بی اعتمادی ناشی از عملکرد دو طرف است اما باید بپذیریم آمریکا با اصل جمهوری اسلامی مخالف است . آنها تا زمانی که ما حاضر نباشیم که در چهار چوب رفتاری تعیین شده از سوی واشنگتن قرار بگیریم به بهانه های مختلف دنبال سرنگونی نظام جمهوری اسلامی هستند . خب حالا اگر آمریکا  یک روزی در مورد این سیاست تجدید نظر کرد و در عمل هم نشان داد که می خواهد با ایران  رابطه خوبی داشته باشد فکر می کنم ایران هم استقبال کند.

اما در مورد اسرائیل تا تعیین تکلیف نهایی مساله فلسطین و رفع اشغال  فلسطین بعید می دانم اساسا چنین رابطه ای شکل بگیرد .

۸- تا چه زمانی یک گروه خاص و حاکم بر کشور برای سرنوشت روابط بین الملل ما تصمیم بگیرند و رابطه برقرار کردن یا نکردن با کشوری خاص را به مردم و مصالح کشور تحمیل کنند ؟
تا آنجایی که من اطلاع دارم در همه کشورها رابطه با سایر دولتها و کشورها را مردم تعین نمی کنند بلکه نمایندگان منتخب مردم که دولتها و مجلس ها هستند در این موارد تعیین کننده هستند.  
۹- تاچه زمانی باید سیاست تعبدی و پیروی کورکورانه،هر چه حاکم بگوید باید امر مطاع باشد و کارشناسان ما نیز بر این اساس تمام مسایل روابط بین الملل خود را مفروض و تحلیل نمایند ؟
یکی از آفت های تحلیل سیاسی آن است که انسان دارای تحلیل یک بعدی می شود تصور می کند موضع مخالف داشتن بر هر چیز دیگری ارجح است . در صورتی که فکر مخالف داشتن خوب است و موجب رشد می شود اما اینکه آدم فقط سخنان مخالفین را گوش کند و هر سخن دیگری را که موافق نظرش نیست پیروی کور کورانه از نظر حاکم بداند این هم از آفت های بدی است که ممکن است ما دچار آن شویم . ممکن است تحلیل های حقیر به نظر شما حکومتی بیاید من اصراری بر رد آن ندارم اما تحلیل های خودم که در جریان انتخابات سال گذشته ارائه کردم در همین وبلاگ موجود است و نشان می دهد حداقل مواردی در نقض این نظر شما موجود است ما باید دنیال درک واقعیت ها باشیم نه انچه که حاکم و محکوم می گویند . من هم مثل هر آدم دیگری ممکن است اشتباه کنم شماا این اشتباهات را برای مخاطبان یادآور شدید حالا قضاوتش با انها
 
 ۱۰- جنابعالی به خوبی به روند تاریخی کشور آگاه هستید . اگر مسیر گروگانگیری و اشغال سفارت آمریکا روندی دیگری بخود می گرفت ، بر اساس اسناد و کتابهایی که مقامات آمریکایی در این باره منتشر کرده بودند پس از سرنگونی رژیم شاه می توانست روابط بین ایران و آمریکا سمت و سوی دیگری پیدا کند .
این هم از همان ادعاهایی است که سی سال است آمریکایی ها تکرار می کنند .آنها اگر راست می گویند برای آنکه نشان دهند دولت ایران در مورد بی صداقتی و دشمنی آمریکایی ها دروغ می گویند برای یکسال فقط برای یکسال به کلیه تحریم های غیر انسانی خود علیه ایران پایان دهند و مسیر را برای همکاری ایران با سایر کشورها باز بگذارند سی سال است آن روش ها را انتخاب کردند حالا یکسال فقط یکسال هم این روش را برگزینند ببینید  چه کسی کوتاه نمی آید
۱۱ - چرا مسایل نسبی در علوم انسانی و علوم سیاسی باید به شکل حکم حکومتی و مادام العمر ، در تحلیل های سیاسی کارشناسان مستقلی چون شما این چنین نقش داشته باشد؟
پاسخ این سئوال را به خوانندگان وبلاگ محول می کنم
 
۱۲- چرا باید آمریکا و اسرائیل به ذات دشمن ایران تلقی شوند اما کشورهای عربی که این همه ظلم در حق ایران انجام داده اند ، به دلیل تفسیر به توطئه آمریکا درباره ایران با کشورهای عربی باید دوستی کرد اما با آمریکا نه ؟
در مورد ذاتی بودن دشمنی ها در سیاست تردید های جدی وجود دارد . اما در مورد دوستی با کشورهای عربی چند موضوع مهم است
اول آنکه دشمنی نکردن با کشورها به معنای دوستی با آنها نیست . در سیاست خارجی بطور کلی سطوح مختلفی در مناسبات بین کشورها برقرار است . از عالی ترین سطح مناسبات که راهبردی گفته می شود و تمام زمینه ها را در برمی گیرد  تا بدترین نوع مناسبات که دشمنی و قطع روابط دیپلماتیک است .
دوم بنده بر این نکته تاکید دارم که نباید به دشمنی بین ایران و کشورهای عربی دامن زد  اما به هیچ وجه نگفتم که باید با کشورهای عربی روابط نزدیک بر قرار کرد . باید توجه داشت هر ۲۲ کشور عربی به یک شکل با ایران برخورد نکردند . ایران می تواند متناسب بامنافع ملی خودش با انها در هر سطحی که دو طرف مایل باشند و منافعشان اقتضاء کند، مناسبات داشته باشند.
سوم اینکه برای مقابله با پدیده ایران هراسی که دائما توسط رسانه های غرب دامن زده می شود ایران باید در جهت اعتماد سازی بین مناسبات خودش با همه کشورها از جمله کشورهای عربی سیاست شفاف سازی  و اعتماد سازی را در پیش بگیرد
۱۳ - فکر می کنید پافشاری به انجام چنین روندی در تحلیل هایی از سوی کارشناسانی که امکان رسانه ای کردن نظرات خویش را درباره آمریکا و اسرائیل دارند بدون هیچگونه دور اندیشی و بی نیاز از هرگونه بازنگری در اندیشه ها و فرضیات خود ، کشور را به چه مرحله ای خواهد رساند ؟
به نظر حقیر مطالبی که می نویسم  بدور از جناح بندی های مرسوم در کشور بر اساس منافع ملی است ممکن است در تشخیص منافع ملی اشتباه کنم که قضاوتش با خوانندگان وبلاگ است اما مطئن هستم اگر چیزی را در خلاف منافع ایران ببینم هرگز نمی نویسم  قبول دارم هر آنچه که دلم می خواهد و تشخیص می دهم نمی نویسم و مصالح وضعیت کشور را در نظر می گیرم اما به شما قول می دهم اهل
خیانت به کشور بخاطر منافع شخصی نیستم  
۱۴ - آیا بازخورد این گونه تحلیل ها در بین جوانان و نسل جدید نتیجه ای معکوس نخواهد داشت؟
به هیچ وجه شما مگر با همه نسل جدید یا اکثر آنها در تماس هستید آنها حداکثر حرف امثال مرا قبول نمی کنند و به آن می خندند اما نتیجه معکوس ندارد .
 ۱۵-به نظر می رسد در این 30 سال هر چه قدر شما و مقامات رسمی کشور به این دشمنی اصرار می ورزید، نسل جدید این گونه تحلیلها را تعمدی و غرض ورزانه می پندارند و بر عکس به دوستی و پیروی کورکورانه از آمریکا و پذیرش احساسی و بدون مطالعه و اندیشه تمامی محصولات و دست آوردهای آن کشور منجر خواهد شد؟
این هم از ان قضاوت های عجولانه است نسل جدید بخوبی هم رفتار جمهوری اسلامی را خوب می بیند چون  به ماهواره ها و اینترنت دسترسی دارد و هم رفتار آمریکا و متحدانش را به خوبی می بیند و در حد خود تحلیل می کند انها را نمی شود فریب دا  لااقل خیلی دشورا تر از زمان ما است که به منابع گوناگون دسترسی نداشتیم . چگونه می شود فکر کنیم انها بدون مطالعه و اندیشه باشند ؟ آنها حداقل از من بیشتر هوش دارند و مطالعه می کنند و به رسانه های مختلف دسترسی دارند.
به سخن دیگر عملکرد شما هر چند خیرخواهانه باشد اما در عمل و در واقعیت تنها نتیجه به شدت متضاد پیدا خواهد کرد . اتفاقا همان از خود بیگانگی فرهنگی ، سیاسی و اقتصادی که شما از آن دوری می کردید ، گریبان نسل جدید را خواهد گرفت .
فکر می کنم این بخش از دیدگاه شما پیش بینی بدبینانه به آینده است . نسل جدید امروز ایران با وجود همه مشکلات با توجه به دسترسی که به منابع مختلف دارد بسیار مستعد تر از زمان  جوانی من است امیدوارم انها فقط به تحلیل های امثال من توجه نکنند