ايران ادامه غني سازي اورانيوم را جزو لاينفک حقوق هسته اي خود مي داند، در حالي که غربي ها معتقدند ملازمه اي ميان استفاده از انرژي هسته اي با غني سازي در خاک ايران وجود ندارد. تاکيد ايران بر تداوم غني سازي اورانيوم به عنوان يک خط قرمز، مبتني بر تجاربي است که نمونه اخير آن در مورد تامين سوخت راکتور تهران رخ داد. غربي ها در حالي از تامين سوخت راکتور تهران سرباز زدند که اين راکتور صرفا مصارف درماني دارد. ايران حتي حاضر شد براي تامين سوخت اين راکتور انعطافي از خود در قالب بيانيه تهران نشان دهد که متاسفانه غربي ها حتي اين بيانيه را نپذيرفتند. اين در حالي است که ترکيه و برزيل بنا به درخواست باراک اوباما، رئيس جمهور آمريکا، وارد موضوع تبادل سوخت هسته اي براي تامين سوخت راکتور تهران شدند.  اين تجربه و تجربه هاي پيش از اين ايران را به اين نتيجه رسانده که قطعا به غني سازي اورانيوم ادامه دهد. تجربه نيز نشان داده است که هرگاه ايران محکم و قاطع برحقوق هسته اي خود تاکيد کرده است، طرف مقابل مجبور به يافتن راه حل هاي ميانه شده است.اگر گزارش خبرگزاري هاي غربي درباره رد شدن ۲ خواسته ايران صحت داشته باشد، اين امر لزوما به معناي خاتمه يافتن روند مذاکرات ايران و ۱+۵ نيست بلکه معتقدم همچنان راه حل هاي ميانه براي رسيدن به نتيجه اي که مبتني بر وضعيت برد- برد براي ۲ طرف باشد، وجود دارد.