چرا باید قطعنامه پارلمان اروپا را جدی بگیریم
نتیجه مشخص بود که اینبار هم گفته شد این قطعنامه ها کاغذ پاره ای بیش نیست . حدود پنج ماه بعد برای اینکه تردیدی باقی نماند قطعنامه بعدی به شماره 1737 در دوم دی ماه 1385 صادر شد و اینبار هم ذکری از فصل هفتم شد و هم به ماده 41 استناد کردند که ویژه اعمال تحریم های اقتصادی است. اما بازهم فرمودند این قطعنامه هم تحت فصل هفتم نیست چون ذکر نشده ایران ناقض صلح و امنیت است ! و تنها به اعمال ماده 41 اشاره شده بدون تصریح در اینکه تحت فصل هفتم است! همان زمان در نشست کارشناسی می پرسیدیم مگر می شود کشوری تحت فصل هفتم نباشد اما مواد فصل هفتم برای ان کشور اعمال شود ؟ می فرمودند بله می شود ! خوب حالا در مورد قطعنامه پارلمان اروپا هم به توجیه های جالبی رسیدیم . اینکه پارلمان اروپا ضمانت اجرایی ندارد حرف کاملا درستی است اما به این واقعیت دلیل نمی شود که تحلیل کنیم چه اتفاق هایی رخ داده که امروز چنین رای بالایی علیه بخشی از نیروهای مسلح کشور که حافظ امنیت کشور است صادر می شود؟ مگر همین آمریکا دو سال پیش در انزوای کامل قرار نگرفت زمانی که در دی ماه سال 1399 دو قطعنامه ضد ایرانی را در شورای امنیت به رای گذاشت اما نتوانست به تصویب برساند و فقط دومینیکن به آمریکا رای داد و حتی متحدان آمریکا 9 رای ممتنع دادند . بنابراین حتی اگر این قطعنامه در نهایت به تائید شورای وزیران اتحادیه اروپا هم نرسد که امیدوارم چنین باشد ،اما این به معنای ان نیست که خوشبینانه در مورد این تخریبی که علیه چهره ایران و نیروهای مسلح کشور در پیش گرفتند ،برخورد کنیم و بگوئیم هیچ غلطی نمی توانند بکنند. مجموعه اقدام های این چند ماه گذشته علیه ایران در راستای مشروعت زدایی از حکومت ایران در افکار عمومی مردم جهان و ایجاد مقبولیت برای اقدام های بیشتر علیه ایران در تمامی ابعاد آن است