وی ادامه داد: موضوع این بود که ایران قسمتی از مسیر که مربوط به خودش بوده را انجام داده و خط آهن را تا رشت احداث کرده است، اما از رشت تا آستارا با دو کشور روسیه و جمهوری آذربایجان بود که این دو کشور کاری انجام ندادند.

وی تاکید کرد: کشور در شرایط تحریم است و بانک‌های خارجی که باید تأمین مالی می‌کردند، اقدامی نمی‌کردند. اما بعد از حمله روسیه به اوکراین، روس‌ها گرفتار تحریم شدند و همین‌جا بود که این خط ترانزیتی، در اولویت کاری روس‌ها قرار گرفت. تا پیش از این روس‌ها و برخی شرکت‌های آنها مخالف این طرح بودند.

این کارشناس مسائل سیاسی و بین‌المللی تصریح کرد: تحلیل روس‌ها غلط بود اما پس از تحریم، این کشور فهمید یکی از بهترین مسیرهایی که روسیه می‌تواند تحریم‌های غربی‌ها را دور بزند؛ همین مسیر است که می‌تواند از اقیانوس هند وارد چابهار شود و پس از گذر از میانه ایران به رشت و آستارا، جمهوری آذربایجان و درنهایت به فدراسیون روسیه برسد.

وی ادامه داد: موضوع دیگر خط کشتیرانی در دریای خزر است که می‌توان از طریق آن، کشتیرانی از طریق دریای خزر به روسیه را کلید زد. در واقع هفت مسیر مختلف در شمال ایران وجود دارد و امروز این امیدواری وجود دارد که این بار پس از دو دهه این کار انجام شود.

منافع قابل توجه هندی‌ها از احداث خط ریلی شمال-جنوب

بهشتی‌پور با یادآوری اینکه روسیه تحریم است و هندوستان از مشتریان اصلی این مسیر محسوب می‌شود، اظهار کرد: هندی‌ها روابط گسترده‌ای با روس‌ها دارند و نیاز آنها به این خط ریلی بیش از دیگر کشورها است و مبادلات تجاری و حجم کالایی که می‌تواند از این مسیر ارسال یا دریافت کند، قابل توجه خواهد بود.

وی گفت: علاوه بر پشتیانی هند و روسیه، جمهوری آذربایجان نیز با وجود کارشکنی‌ها، اما به دلیل منافعی که این خط آهن برای این کشور دارد، این کشور هم به احتمال زیاد از احداث این خط آهن استقبال خواهد کرد. طبق معمول آمریکا و صهیونیست‌ها مخالف این خط ریلی استراتژیک هستند که امیدوارم این موضوع باعث توقف دوباره این طرح چندین ساله نشود.

تحلیلگر مسائل منطقه‌ای افزود: امروز دولت ایران پای کار جدی این طرح است و طرف‌های خارجی هم در این مرحله محکم حرف زده‌اند و به وعده خود عمل خواهند کرد.

وی با اشاره به مشکل تحریم‌های اعمال شده غربی‌ها در مسیر اجرای این طرح اظهار کرد: باید راهکاری برای دور زدن تحریم‌ها از سوی بانک‌ها پیدا شود، چرا که اجرای این پروژه ۵۰۰ میلیون دلار منابع ارزی نیاز دارد.

بهشتی‌پورتصریح کرد:اجرای این طرح به نفع ایران اسلامی ودیگر طرف‌ها است و گسترش همکاری‌ های منطقه‌ای را به دنبال خواهد داشت و به گسترش همکاری‌های شمال-جنوب منجر خواهد شد.

مسیر ریلی شمال-جنوب از دریای عمان تا شمال اروپا، ضمن تقویت دیپلماسی اقتصادی ایران در قفقاز، یک منبع بزرگ درآمد پایدار برای کشورمان به حساب می‌آید. ظرفیت ترانزیت این راهگذر ۳۰ میلیون تن در سال است، اما هم‌اکنون ایران از دو میلیون تن این ظرفیت بهره می‌برد. با این حال با عملیاتی شدن این راهگذر، پیش‌بینی می‌شود که ایران بتواند سالانه حدود ۲۰ میلیارد دلار از این مسیر درآمد کسب کند.تکمیل و راه‌اندازی این طرح بزرگ، جایگاه ایران در اقتصاد بین‌الملل را از صادرکنندگی «مواد خام» به جایگاه «ترانزیت» تغییر خواهد داد.