حسن بهشتی پور کارشناس مسائل بین‌الملل در گفت وگو با روزنامه قدس اظهار کرد: سیاست‌گذاری و تصمیم‌گیری درباره سیاست خارجی اصولاً توسط شورای عالی امنیت ملی انجام می‌شود و طبق اصل ۱۷۶ قانون اساسی، مصوبات شورا در صورت تأیید رهبر معظم انقلاب قابل اجرا خواهد بود. بنابراین فردی که رئیس جمهور است در تصمیم‌سازی نقش دارد، نه تصمیم‌گیری. تصمیم نهایی در شورای عالی امنیت ملی از طریق نظر اکثریت گرفته می‌شود، البته رئیس جمهور نیز رئیس شورای عالی امنیت است و وزیران اطلاعات، امور خارجه و کشور به عنوان اعضای کابینه در شورا حضور دارند. بدین ترتیب نظر و دیدگاه‌های آنان در کمیته‌های کارشناسی تأثیر مهمی در تصمیم‌سازی دارد. موضوع مهم این است باتوجه به جایگاه ژئوپلتیکی ایران، باید نوعی موازنه در سیاست خارجی درنظر داشت تا بتوان از روابط با سایر کشورها بیشترین بهره را برد و منافع ملی را تأمین کرد.وی افزود: بدین ترتیب اگر ایران تمام تمرکز و ظرفیت‌های خود را برای تعامل با چین و روسیه یا حتی اتحادیه اروپا و آمریکا به کار بگیرد، این موضوع با ژئوپلتیک کشور در تعارض است. زیرا از ۷ هزار سال پیش تاکنون، جایگاه و موقعیت ایران موجب شده مطامع قدرت‌های جهانی به سوی آن جلب شود. بنابراین موازنه در ارتباطات با قدرت‌های غربی و شرقی ضروری است و سیاست تعاملی صرفاً راهگشا نخواهد بود. ما در کشور سیاست تعاملی و تقابلی را تجربه کرده‌ایم، اما هیچ‌یک به نتایج مدنظر دست نیافته است. دولت چهاردهم باید سیاست موازنه مثبت در روابط را هم‌راستا با رویکرد تعاملی و تقابلی پیگیری کند. رویکرد رئیس جمهور منتخب رویکرد مثبتی است و درصدد است از طریق گفت‌وگو و دیپلماسی به رفع تحریم‌ها اقدام کند. در همین زمینه، تقویت اقتصاد داخلی و توان هسته‌ای موجب می‌شود کشورمان با دست پر در دوران مذاکره حاضر شود. بااین‌حال، ضرورت دارد مذاکره برای پایان تحریم‌ها از موضع عزتمندی و براساس مصالح ملی باشد.