تصمیم احتمالی شورای حکام چه خواهد بود؟

احتمالا یا تصمیم می گیرند که موضوع را به شورا امنیت ارجاع دهند تا قطع نامه های جدیدی علیه ایران صادر شود یا اینکه مهلتی را برای ایران تعیین می کنند که به محتوای گزارش پاسخ دهد و جوابگو باشد اگرچه ایران در سال 2007 صد و هجده صفحه توضیحات در خصوص مطالعات ادعایی تدوین و ارسال کرده است.

برخی منتشر کردن اطلاعات محرمانه از سوی آژانس بدون رسیدن به قطعیت را به نقد گرفته و آژانس را در این خصوص مسئول می دانند. در این خصوص توضیح دهید؟

دو موضوع مطرح است؛ اول اینکه آژانس بر طبق اساس نامه خود موظف است که اطلاعاتی را که درست یا غلط در اختیار شورای حکام قرار می دهد، محرمانه نگاه دارد.

تا پیش از گزارش اخیر وقتی گزارش دبیرکل در اختیار اعضای شورای حکام قرار می گرفت با برخی بازی های سیاسی اعلام می شد که به ترتیبی متن گزارش در اختیار رسانه ها قرار گرفته است. اما در نوع جدید حتی قبل از آنکه به دست اعضای شورای حکام برسد رئوس گزارش رسانه ای و منتشر شده است.

این روند نشانه چیست؟

نشانه تشدید عملیات روانی علیه ایران است. به نظر می رسد یک عملیات روانی طراحی شده علیه ایران وجود دارد که ایران هراسی را در سطح بین المللی تقویت و در داخل کشور رعب و وحشت را دنبال می کند.

همه تلاش ها برای پرونده سازی علیه ایران در حال وقوع است. ابتدا بحث دفاع از ترورسیم را با طرح ادعای دست داشتن ایران در طرح ترور سفیر عربستان در امریکا مطرح کردند. پس از آن مساله نقش حقوق بشر را به عنوان یک پرونده جدی مطرح کردند و اکنون هم بحث هسته ای و ارتباط فعالیت های هسته ای کشور با امور نظامی را مطرح می کنند. در واقع اصل موضوع این است که می خواهند پرونده ایران در شورای امنیت را سه قبضه کنند.

در این مقطع حساس ایران باید چه کند؟

ایران سه حرکت در مقابل این تحرکات انجام داده است؛ اول اینکه سیاست شفاف سازی را با طرح موضوعاتی که بی طرفی آقای آمانو را زیر سوال می بردف دنبال می کند. از سوی دیگر روسیه و چین هم هشدارهای لازم را به آمانو داده اند که مباحث گزارش ها باید صرفا جنبه حقوقی و فنی داشته باشد و نباید سیاسی شود. در عین حال ایران به گروه غیر متعهدها هم توضیحات لازم را ارائه داده است.

در اقدام دوم، ایران متقابلا اسنادی را که در ارتباط با تخلفات امریکا و اسرائیل در پادمان هسته ای منتشر کرده است. امریکایی ها چندی پیش گفته بودند که 700 میلیارد دلار برای تجهیز سلاح های هسته ای در آینده هزینه خواهند کرد. این نشان می دهد که امریکا همچنان برای اشاعه سلاح های هسته ای مصر است. ایران در خصوص استقرار سلاح های هسته ای امریکا در اروپا همچنین آزمایش موشک اسرائیلی که ده هزار کیلومتر برد دارد و مجهز به کلاهک هسته ای است، افشاگری کرده است. جالب است که آقای آمانو در مورد هیچ کدام از این موارد گزارشی تهیه نکرده و حتی هشداری هم نداده است.

سوال اینجاست که موشک قاره پیمای رژیم صهیونیستی با بردی در حدود ده هزار کیلومتر چه هدفی را دنبال می کند؟ آیا چین و روسیه یا ژاپن و اروپا؟ برد 2500 برای هدف قرار دادن ایران کافی است اما برد ده هزارکیلومتر از بلند پروزی های بیش از اندازه اسرائیل خبر می دهد.

ظاهرا دبیرکل آژانس به این اقدامات یا اظهاراتی مانند انچه اخیرا یکی از شهرداران ژاپن مطرح کرده و گفته بود که کشورش باید سلاح هسته ای داشته باشد، بی تفاوت است.

در راستای اقدام دوم ایران همچنین اسناد ویکی لیکس را که فاش می کرد آمانو به امریکا قول داده بود بدون هماهنگی با این کشور دست به اقدامی نزد، مورد تاکید قرار داده و رسانه ای کرد.

در گام سوم، ایران تمهیدات دفاعی و نظامی را در برابر تهدیدات احتمالی مدنظر دارد.

تاکنون گروه غیر متعهدها یا اقدامات رسانه ای ایران برای توجیه سیاسی بودن تلاش های آژانس یا مورد اشاره قرار دادن فعالیت های غیر قانونی اسرائیل در زمینه هسته ای نتوانسته مانع از افزایش فشارها بر ایران و در مواردی صدور قطع نامه ها شود. فکر می کنید این تلاش ها این بار به نتیجه برسد؟

کارآمد بودن این تلاش ها به این معنا نیست که بتوانند مانع صدور قطع نامه ها شوند. کشورهای غیر متعهد برای ممانعت از صدور قطع نامه ها وزنی ندارند و تاثیر گذار نیستند. ایران با شفاف سازی برای اعضای این گروه و تلاش های دیگر مصمم است این را نشان دهد که کشورهایی که دم از دموکراسی می زنند 118 کشور عضو گروه غیر متعهد ها را جزء جامعه جهانی نمی دانند. این کشورها نمی توانند در شورای امنیت نفوذ کنند. آنهایی که در این شورا تاثیرگذارند چین و روسیه هستند که حق وتو دارند. در این شرایط هم منافع این دو کشور نیست که همسو با ایران باشند.

از سوی دیگر باید توجه داشت که گروه عدم تعهد نه به واسطه حمایت از ایران بلکه در اعتراض به رویه غلط حقوقی که در آینده به سراغ خود آنها هم خواهد آمد، از ایران حمایت می کنند. اکنون 14 عضو کلوپ هسته ای جهان به جای تلاش برای توسعه استفاده صلح آمیز کشورها از انرژی هسته ای و منع اشاعه سلاح های هسته ای سعی دارند مانع دست یابی کشورها به انرژی هسته ای شوند و اگر کشورهای غیر متعهد از مواضع ایران حمایت می کنند نه به دلیل حمایت از ایران بلکه برای دفاع از منافع خودشان است چرا که می دانند این رویه غلط حقوقی ممکن است در سال های آینده در حق آنها هم تکرار شود.