انتخابات پارلمانی در ارمنستان
به گفته برگزار کنندگان انتخابات 31418 نماینده از 53 سازمان و نهاد داخلی و نیز 647 ناظر خارجی از20 کشور و 11 سازمان بین المللی به همراه سفرای کشورهای خارجی در ارمنستان بر روند انتخابات پارلمانی نظارت می کنند.[1]
به گفته خبرنگاران مقیم ایروان مبارزه با فقر، بیکاری و مهاجرت مهم ترین محور های تبلیغاتی کاندیداهای مجلس به شمار می روند. این موضوع بیشتر به خاطر این واقعیت است که اقتصاد ارمنستان با مشکلات اساسی و ساختاری روبرو است . مردم امیدوارند پارلمان این کشور بتواند بخشی از این مشکلات را با وضع قوانین در راستای انجام اصلاحات جدید بر طرف کند.
نظرسنجی که توسط موسسه سازمان گالوپ انجام شده است موقعیت احزاب را در میان مردم ارمنستان به شرح ذیل نشان می دهد :
1- حزب جمهوریخواه ارمنستان ( HHK) Republican Party of Armenia به رهبری سرژ سرکسیان SARGSIAN Serzh رئیس جمهور ارمنستان (چهل و دو درصد آراء)
2- حزب ارمنستان شکوفا Prosperous Armenia به رهبری گاگیک تساروکیان ( متحد حزب حاکم ( TSARUKIAN Gagik بیست و شش درصد آراء
3- کنگره ملی ارمنی ANC ) Armenian NationalCongress ) جبهه ای ازاحزاب مستقل ومخالف به رهبری لئون پتروسیان [Levon TER-PETROSSIAN] هفت درصد آراء
4- حزب حاکمیت قانون Rule of Law Party (Orinats Yerkir) به رهبری آرتورباقداساریان Artur BAGHDASARIAN شش درصدآراء
5- فدراسیون انقلابی ارمنی Armenian Revolutionary Federation Dashnak Party ) ARF به رهبری هراند ماکاریان Hrant MARKARIAN (پنج درصد آراء)
6- حزب میراث Heritage Party به رهبری رافی هوانسیان HOVHANNISIAN Raffi (چهار درصد آراء)
7- حزب کمونیست به رهبری روبن توماسیان دو درصد آراء
8- حزب دموکرات به رهبری آرام سرکسیان (پنج صدم درصد آراء)
9 - حزب ارامنه متحد چهار صدم درصد
نخست وزیرارمنستان ازحزب جمهوری خواه می گوید :
« اعتقاد ما این است که که ما نیاز به انتخابات روشن، شفاف، عادلانه و منصفانه داریم ، چرا که اگر ما مصمم به انجام تحول و اصلاحات هستیم باید از حمایت اکثریت پارلمان برخوردار باشیم .»[2]
در مقابل این دیدگاه ادعاهای برخی از احزاب از جمله بلوک کنگره ملی در باره پرداخت رشوه به رای دهندگان از طریق دادن هدایایی نظیر بشقاب های ماهواره ای، تلفن همراه، غذا، الکل مطرح شده می شود اما نمونه های دقیقی ازاین تخلف ها گزارش نشده است.
گیورگ پوقوسیان Gevorg Poghosian جامعه شناس در باره مشکل دیگر ی به خبرگزاری فرانسه می گوید:
« انتخابات در "جو رعب و وحشت" توسط "رژیم سرمایه سالار" در حال آماده سازی به خدعه و فریب برای تقلب در رای گیری است . » [3]
اگر انتخابات با تقلب همراه شود تظاهرات گسترده در پیش خواهد بود که بلوک کنگره ملی به رهبری تر پتروسیان رئیس جمهوری سابق از هم اکنون خود را برای سازمان دهی این تظاهرات اماده کرده است.
مسائلی مانند فقر، بیکاری و مهاجرت بستر مناسبی را برای مخالفان فراهم کرده است تا با اتکاء به ان کاندیداهای مخالف سیاست های دولت ارمنستان را زیر سئوال ببرند. در مقابل کاندیداهای حزب حاکم جمهوری خواه با وعده ایجاد شغل و بهبود رفاه اجتماعی می کوشند اعتمادشرکت کنندگان در انتخابات را بدست آورند.
مجلس ملی ارمنستان این کشور محصور در خشکی است مهم ترین برنامه ای را که در پنج سال آینده با آن روبرو است انجام اصلاحات اقتصادی است که مسئولین دولتی وعده انجام انرا داده است . وضعیت نه جنگ ونه صلح درباره قره باغ نیزبروخامت اوضاع می افزاید چرا که ترکیه و جمهوری آذربایجان مرزهای خود را با ارمنستان بسته اند و همین موضوع مشکلات بیشتری را برای برقراری روابط اقتصادی گسترده تر این کشور با سایر کشورها بوجود اورده است. به نظر می رسد پارلمان اینده نمی تواند در باره حل مشکل قره باغ نقش تعیین کننده ای داشته باشد اما می تواند فشار سیاسی لازم را برای تعیین تکلیف نهایی برای قره باغ ایجاد کند.
میزان مشارکت مردم در این انتخابات انجام اصلاحات مورد انتظار را برای مردم و دولت آسان تر خواهد کرد چرا که پارلمان قوی با حمایت مردم می تواند روند سخت اصلاحات اقتصادی را تسهیل کند. درهمین راستا انتظار می رود دولت آینده پس از انتخابات با تغییرات اساسی زیر نظر سرکسیان رئیس جمهوری روبرو شود.
خبرگزاری فرانسه پنجم می 2012[1]
خبرگزاری فرانسه پنجم می 2012[2]
خبرگزاری فرانسه پنجم می 2012[3]