این کار‌شناس مسائل هسته‌ای درباره اینکه بر چه مبنای رییس جمهوری امیدوار است که موضوع هسته‌ای در زمانی نه چندان طولانی حل شود؛ گفت: به هر حال حدود ۱۰ سال از باز شدن پرونده هسته‌ای ایران در مجامع بین المللی می‌گذرد، گذشت چنین زمانی طولانی یقینا طرف‌های درگیر را به درک دقیقی از موضوع رسانده و به نوعی این موضوع به مرزی از پختگی رسیده است که در صورت وجود اراده کافی از جانب دو طرف می‌توان این موضوع را هر چه سریع‌تر حل و فصل کرد. 
 
بهشتی‌پور با تاکید بر اینکه حداقل زمان مورد اشاره رییس جمهور هم نمی‌تواند یک تا دو ماهه باشد گفت: برای توافق بر سر موضوعی با این درجه از حساسیت باید زمانی حداقل یک سال صرف شود چرا که اگر توافقی در جریان دور تازه مذاکرات میان ایران و گروه ۱+۵ حاصل شود این توافق باید در پایتخت‌ها مورد تایید قرار گیرد و پس از آن جدول زمان بندی تهیه شود تا توافقات اجرایی شود. 

وی درباره تاکید سخنگوی کا‌ترین اشتون مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا مبنی بر اینکه گروه ۱+۵ در مذاکرات آتی با جمهوری اسلامی ایران پیشنهاد تازه‌ای برای ارایه ندارد و پیشنهادات گروه ۱+۵ معطوف به پیشنهاداتی است که در آلماتی ۱ ارایه شده بود گفت: اتفاقا پیشنهاد گروه ۱+۵ که در آلماتی ۱ به هیات مذاکره کننده جمهوری اسلامی ایران ارایه شد پیشنهاد چندان بدی نبود هر چند نواقصی داشت که در جریان مذاکرات قابل حل بود. 

این کار‌شناس مسائل هسته‌ای درباره مزیت‌های پیشنهاد گروه ۱+۵ در آلماتی ۱ گفت: گروه ۱+۵ در بسته پیشنهادی که ارایه کردند بر خلاف گذشته خواستار توقف کامل غنی سازی اورانیوم نبودند آن‌ها بدون آنکه مخالفتی با ادامه غنی سازی اورانیوم در مقیاس ۵ درصد داشته باشند تنها تعلیق غنی سازی ۲۰ درصد آن هم در بازه زمانی شش ماهه را طلب می‌کردند. 
 
وی افزود: این پیشنهاد آن‌ها در شرایطی که بر اساس قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل خواستار توقف کامل غنی سازی اورانیوم در ایران بودند یک نوع عقب نشینی محسوب می‌شد و بر مبنای آن می‌شد با طرف مقابل به توافقاتی رسید. 

بهشتی‌پور درباره اینکه چرا این توافق با وجود دو دور مذاکره و استقبال رسمی اولیه مقامات جمهوری اسلامی از پیشنهادات گروه ۱+۵ حاصل نشد گفت: به هرحال اگر این انتظار برای گروه ۱+۵ ایجاد شده است که جمهوری اسلامی ایران به پیشنهادات ارایه شده از سوی آن‌ها پاسخ دهد این انتظار هم برای جمهوری اسلامی ایران وجود دارد که در ازای پاسخ به آن پیشنهادات امتیازی را دریافت کند.
 
وی افزود: گروه ۱+۵ نمی‌تواند هیچگاه انتظار یک طرفه‌ای داشته باشد. انتظارات به هر حال دو طرف است در ازای هر گام اعتماد سازی که جمهوری اسلامی ایران بر می‌دارد طرف مقابل هم باید یک گام اعتماد ساز بردارد و گام اعتماد سازی که مد نظر جمهوری اسلامی ایران است پذیرش حق غنی سازی بین المللی در چارچوب قوانین بین المللی است. 

این کار‌شناس مسائل هسته‌ای درباره اینکه چه تضمینی وجود دارد که گروه ۱+۵ در مذاکرات پیش رو حاضر شود گام اعتماد ساز مورد نظر ایران را بردارد گفت: اگر آن‌ها حاضر نشودند که این گام را بردارند همانطور که آقای روحانی تاکید کرد فرصت تاریخی که ملت ایران به وجود آورده است را یکبار دیگر از دست می‌دهند و ایران را وادار می‌کنند تا تعهدات خود به ان پی تی و آژانس بین المللی انرژی اتمی را متوقف کند.