وی افزود: نباید از نظر دور داشت که در سیاست‌گذاری‌ها و تصمیم‌گیری‌های کلان کشور معمولا این کارشناسان هستند که موضوع را از جنبه‌های مختلف بررسی و آماده می‌کنند تا در سطوح عالی در مورد آن تصمیم‌گیری شود.

 کارشناس مسائل بین‌الملل با بیان این که در هیچ جای دنیا  تصمیم‌گیری‌های کلان و اساسی بر اساس نظرسنجی انجام نمی شود. تصریح کرد: چون این نظرسنجی دیدگاه عامه مردم است و در مورد یک موضوع خاصی می‌تواند در سیاست‌گذاری مورد توجه قرار بگیرد، ولی الزاما اینطور نیست که عین همان اجرا شود. در دنیای امروز نظرسنجی انعکاس دهنده دیدگاه عموم مردم است، ولی در سطوح بالا آن نظر به عنوان سیاست‌گذاری انتخاب نمی‌شود.

 بهشتی‌پور در خصوص نظرسنجی در مورد روابط ایران و آمریکا گفت: با این کار تا حدودی مشخص می‌شود که آیا مردم موافق هستند یا مخالف، اما نباید فراموش کرد که سیاست‌گذاری بر اساس مصلحت یک کشور، شرایط زمان، مکان، مجموعه روندی که باید طی شود تا به هدف مورد نظر دست پیدا کرد و شرایط بین‌الملل و داخلی و منافع ملی تعیین می‌شود.

وی معتقد است که نتایج نظرسنجی می‌تواند محرمانه یا علنی باشد ،اما مهم این است که در سیاست‌گذاری به مصلحت کشور نگاه شود. بر این اساس نتایج و خود موضوع از سوی نخبگان و کارشناسان از ابعاد مختلف بررسی می‌شود، همچنین در این روند شرایط طرف مقابل نیز بررسی می‌شود و بر اساس مجموعه این شرایط یک تصمیم در عالی‌ترین سطح نظام گرفته می‌شود که در ایران بر اساس قانون اساسی مقام معظم رهبری این وظیفه را بر عهده دارد. منتهی ایشان نیز به تنهایی تصمیم نمی‌گیرند. پس از آن که کارشناسان موضوع را بررسی و تحلیل کردند موضوع به شورای عالی امنیت ملی ارائه می‌شود در آنجا نیز در سطوح عالی روسای سه قوه بررسی نهایی می‌شود و جمع‌بندی آن به مقام رهبری ارائه می‌شود.

 وی گفت: این یک روال منطقی سیاست‌سازی در سیاست خارجی ایران است و این‌ها هیچ تعارضی با نظرسنجی ندارند. حتی در کشورهای دیگر دنیا مثلا در سوئیس بیشترین نظرسنجی در خصوص هر موضوعی صورت می‌گیرد برای آگاهی مسئولان از قضاوت مردم،  اما تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری بر اساس شرایط کشور و منافع ملی آن تعیین می‌شود. در هیچ جای دنیا ملاک برای سیاستگذاری صرفا قضاوت عموم مردم در خصوص یک موضوع نیست.