۲- روسها فکر می کنند غرب و ایران برای همیشه با هم مشکل خواهند داشت وایران همیشه به کمکهای روسیه نیاز خواهد داشت و آنها هرگونه که بخواهند می توانند درسیاست برخورد با ایران تجدید نظرکنند.

شائبه انجام معامله برسرایران بین غرب وروسیه بعید است اما  ظواهر قضیه چنین نشان می دهد  که پس از انتخابات آمریکا در آبان ماه سال 87 باید منتظرتحولات جدید در مناسبات آمریکا و روسیه در ارتباط با ایران باشیم  .

3- روسیه در دوران مدمدیوف  به برنامه های صلح آمیز هسته ای ایران بیشتر کمک خواهد کرد. زیرا همانطور که ایران به رای روسیه در شورای امنیت و صنایع نظامی روسیه احتیاج دارد روسیه نیز نیازمند نفوذ ایران در منطقه و جهان اسلام است . برنامه های استراتژیک روسیه به ویژه در حوزه نفت و گاز نیز با همکاری  ایران  بسیار موثرتر خواهد بود

4- پوتین به خاطروابستگی های اقتصادی دولت یلتسین  به غرب، درجاهایی با غرب کنار آمد تا بتواند دوران بحرانی دهه 90 و تعهدات ناشی از آنرا پشت سر بگذارد اما در دوران مدمودیوف  چنین  تعهداتی وجود ندارد . به عبارت دیگر  وی وامدارغرب نیست  وانتظار می رود با کمک پوتین  سیاست مستقل تری را درمقابل غرب درپیش بگیرد  .

5- باید توجه داشت  منفعت روسیه دربرخوردار نبودن ایران از فناوری غنی سازی هسته ای است. زیرا روسیه ایران را مشتری سوخت هسته ای خود می داند وحاضرنیست مشتری خود را درمقام تولید کننده ببیند.

بنابراین دراین مساله مدمدیوف هم مانند پوتین عمل خواهد کرد.

6- روسها تلاش ایران برای شفاف سازی مسائل هسته ای خود را نوعی عقب نشینی درمقابل غرب فرض کرده اند و با چنین توهمی به سومین دورتحریمها برای اعمال فشار بر ایران رای دادند.

7- آمریکا درمراحل بعد  از پوتین سعی می کند با روسیه تعامل بیشتری داشته باشد و در همان حال به محدود تر شدن حوزه نفوذ روسیه بیشتر کمک کند  به این ترتیب قدرت مانورروسیه را محدود کند .

8- روسیه همچنا ن مایل است به بازی خود در برابر آمریکا با هزینه کردن از جیب ایران ادامه دهد. با انکه

پوتین با سفربه تهران  معادلات آن زمان را به هم زد وبه آمریکا نشان داد که درصورت ادامه پافشاری درموضوع سپردفاع موشکی با مخالف اصلی  این کشوردرخاورمیانه یعنی ایران روابط گسترده تری برقرار خواهد کرد. اما تحولات بعدی نشان داد روسیه هنوز مایل نیست و یا قادر نیست با آمریکا در خاورمیانه سرشاخ شود . بعید است مدمدیوف هم از این قاعده عبور کند.

9- حضورایران به عنوان عضو ناظر درسازمان همکاری شانگهای را هم به نفع روسیه و سبب ایجاد توازن قوا دراین نهاد منطقه ای عنوان کرد. به نظر می رسد نقش سازمان شانگهای در معادلات بین المللی در دوران مدمدیوف افزایش یابد . اما در هر حال روسیه با توجه به وزنی که ایران درمعادلات جهانی برای این کشور دارد، با ایران برخورد کرد.

10- به نظر می رسد انرژی  سلاح جانشین پوتین دربرابرغرب  در دوران مدمدیوف  خواهد بود اما همچنان  سیاست خارجی  منافع محور  اولویت  روسیه پس از پوتین خواهد بود . روسیه برای تبدیل شدن به قدرتی جدید درحال ایجاد یک تیم فراملی است .

11- مدمدیوف  که تمایلات ملی گرانه قوی دارد تلاش می کند روسیه را از یک قدرت درجه دو به یک ابرقدرت جدید تبدیل کند . انجام چنین کاری فقط با داشتن یک تیم بین المللی ممکن خواهد شد و البته ایران یکی از مهمترین اعضای این تیم خواهد بود.

12-  از میان سه گرایش  موجود در روسیه یعنی  گرایش کمونیستهای قدیمی، گرایش غربگراها وگرایش ملی گراها ، احتمالا  حرکت روسیه جدید درقالب اقتصاد لیبرال و سیاست ملی گرایانه  دنبال می شود .  

 اگرچه مدودوف از لحاظ اقتصادی لیبرال است، اما از لحاظ سیاسی منتقد سیاستهای مداخله جویانه غرب درروسیه و حوزه نفوذ این کشور در جمهوری های  مستقل شده از شوروی است

13- سیاست تعامل پوتین باغرب در دوران مدمدیوف احتمالا تبدیل به  تقابل  خواهد شد اما تقابلی که درسطح رقابت جدی می ماند و به درگیری منتهی نمی شود.  فضایی که پوتین درمقابل غرب ایجاد کرد؛ متفاوت از قضای جنگ سرد بود اما این فضا در مورد مسائل  سیاسی روسیه  تنگ تر خواهد شد.شود.

14- نه "قاطع روسیه به آمریکا درباره مسائلی چون سپردفاع موشکی، به رسمیت شناختن استقلال کوزوو و برنامه هسته ای کره شمالی؛ در دورا ن بعد از پوتین ادامه می یابد.

این کارشناس مسائل روسیه تغییر وزیر امورخارجه روسیه را اولین تغییر درکابینه پوتین پس از انتخاب مدودوف تحلیل کرد و تغییر در سیاست خارجی منافع محور روسیه را قابل انتظار دانست.

وی، همچنین سفرآنجلا مرکل، صدر اعظم آلمان به روسیه را نشان دهنده قدرت روزافزون روسیه عنوان و دست مدودوف را  برای مانور درموضوعات مختلف در رویارویی با غرب به خاطرناشناخته بودن بازدانست .