روش تحلیل سیاسی

 دستاوردهای تیم مذاکره‌کننده ایرانی را در لوزان چگونه ارزیابی می‌کنید؟

اعتقاد دارم که مساله هسته‌ای یک مساله ملی است و برای ایران درحد ملی شدن صنعت نفت ارزشمند است ولی باید درنظر داشت که مذاکره همواره با مقدورات انجام می‌گیرد نه مطلوبات. به این معنی که مطلوبات هر طرف در مذاکرات بالاتر از چیزی است که طرفین قادرند درمورد آن به نتیجه برسند ولی آنچه واقعیت دارد و روی زمین است و قابل دسترسی، باید روی آن سیاست‌گذاری شود. همان‌طور که برای آمریکایی‌ها نیز مطلوب آن است که کل تاسیسات هسته‌ای ایران را جمع‌آوری کنند ولی نتوانستند این کار را انجام دهند .غرب اعتراف کرده که می‌خواهد کل پیچ و مهره‌های تاسیسات ایران را بازکند ولی نمی‌تواند چنین کاری را انجام دهد. بنابراین باید واقع‌بین باشیم. واقعیت این است که هر دو طرف برده‌اند و به سمت یکدیگر حرکت کرده‌اند و سعی کرده‌اند براساس مقدورات و نه مطلوبات به تفاهم برسند. البته هنوز هم تفاهم کامل نشده است چراکه براساس یکی از بندهای تفاهمنامه ژنو که می‌گوید یا باید درمورد همه چیز به تفاهم رسید یا راجع به هیچ چیز تفاهم نمی‌کنیم، بنابراین تا آخرین لحظه هم نمی‌توان گفت توافق به‌دست آمده است اما درحال حاضر دو طرف اراده به توافق رسیدن را دارند و تلاش می‌کنند که موانع باقیمانده را نیز حل‌ فصل کنند ازجمله مساله چگونگی رفع تحریم‌ها که یکی از موضوعات اساسی است .