این کارشناس رسانه فقدان قدرت تحلیلگری‌ و تسلط‌ را از مشکلاتی عنوان کرد که نمایندگان رسانه‌ها برای داشتن خبرهای نرم و تحلیلی با آن مواجه هستند و گفت: قدرت تحلیلگری و تسلط به اطلاعات موضوع مساله هسته‌ای چند بعدی است. یک خبرنگار باید اطلاعات فنی داشته باشد و بداند غنی‌سازی یعنی چه، فرق آب سنگین با آب سبک چیست؟

او ادامه داد: خبرنگار باید یکسری اطلاعات حقوقی هم داشته باشد. خبرنگار باید بداند NPT یعنی چه و پروتکل الحاقی چیست و تعهد ناشی از آن چیست؟

بهشتی‌پور همچنین عنوان کرد: خبرنگار باید یکسری اطلاعات سیاسی هم داشته باشد که متاسفانه اشراف به همه این موارد در خبرنگارها کمتر است.

این کارشناس رسانه در بخش دیگری از گفت‌وگوی خود، عامل دیگری که ناشی از ارائه نکردن گزارش‌های تحلیلی درباره‌ی مذاکرات هسته‌ای می‌شود را ریسک‌پذیری این گزارش‌ها عنوان کرد و گفت: این گزارش‌ها معمولا به دلیل اینکه دردسر دارد، کسی به سراغش نمی‌رود. ممکن است خبرنگاری گزارشی بدهد که بخشی از آن برایش دردسرساز شود، برای همین قید آن‌را می‌زند.

بهشتی‌پور در پایان گفت‌وگوی خود نداشتن خبرهای نرم‌، تحلیلی و گزارش را به خبرنگاران مرتبط دانست و گفت: خبرنگاران محترم خودشان هم نمی‌خواهند چنین گزارش‌های تحلیلی و تحقیقی تهیه کنند و خود آنها هم کمتر به دنبال چنین گزارش‌هایی می‌روند.

این کارشناس رسانه در گفت‌وگو با ایسنا، در پاسخ به اینکه در وضعیت جدید، چه نوع دیپلماسی رسانه‌ای را برای پوشش مذاکرات هسته‌ای پیشنهاد می‌دهد؟ عنوان کرد: ما در بحث دیپلماسی رسانه‌ای باید قبل از مذاکرات، حین مذاکرات و بعد از مذاکرات یک برنامه جامع داشته باشیم تا بتوانیم تبلیغات رسانه‌ای خوبی در این زمینه انجام بدهیم ولی معمولا راجع‌ به این موضوعات آن‌طور که باید و شاید پرداخته و توجه نمی‌شود؛ به عنوان مثال میان روزنامه‌های اصلی و پر مخاطب ایران، چه موافق و چه مخالف، سایت‌های اصلی و خبرگزاری‌های پر بازدید و همچنین سازمان صداوسیما هیچ هماهنگی، هیچ نشست مشترک و تبادل فکری در این زمینه انجام نمی‌شود. در حالی که در این زمینه ما می‌توانیم مرکزی برای ایجاد هم‌فکری ایجاد کنیم؛ ضمن اینکه تنظیم یک نقشه راه رسانه‌ای برای پوشش دادن به تأملاتی مثل همین مذاکرات هسته‌ای که خیلی هم مهم است، لازم و ضروری است.